Artykuł archiwalny nr: 2364 z dnia 01 października 2004Drukuj

Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie recept lekarskich [A]

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA
z dnia 28 września 2004 r.
w sprawie recept lekarskich

Na podstawie art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 204, z pózn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)	sposób i tryb wystawiania recept lekarskich, zwanych dalej "receptami";
2)	wzór recepty uprawniającej do nabycia leku lub wyrobu medycznego bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością oraz wzór recepty wystawianej dla osób, o których mowa w art. 43-46 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135), zwanej dalej „ustawą”;
3)	sposób zaopatrywania w druki recept, ich przechowywania, sposób realizacji recept oraz kontroli ich wystawiania i realizacji.

§ 2.

1. Wystawienie recepty polega na czytelnym naniesieniu na awersie recepty treści obejmującej dane określone w rozporządzeniu oraz złożeniu własnoręcznego podpisu przez osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do wystawiania recept, zwaną dalej "osobą wystawiającą receptę".
2. Na recepcie mogą być dokonywane poprawki wyłącznie przez osobę wystawiającą receptę, z zastrzeżeniem § 17 ust. 1 pkt 1 lit. a. Poprawki dokonywane na recepcie wymagają dodatkowego odciśnięcia pieczątki i podpisu tej osoby, umieszczonych przy poprawionej informacji.
3. Na recepcie nie mogą być zamieszczane informacje niezwiązane z jej przeznaczeniem, w tym reklamy.

§ 3.

1. Dane niezbędne do wystawienia recepty, jeżeli co najmniej jeden z przepisanych leków lub wyrobów medycznych ma być wydany za opłatą ryczałtową, za częściową odpłatnością lub bezpłatnie, zwanych dalej "refundowanymi lekami i wyrobami medycznymi", obejmują:

1)	dane określone w § 4 dotyczące podmiotu, zwanego dalej "upoważnionym podmiotem", z którym Narodowy Fundusz Zdrowia, zwany dalej "Funduszem", zawarł umowę upoważniającą do wystawiania recept na refundowane leki i wyroby medyczne zgodnie z przepisami ustawy;
2)	dane dotyczące pacjenta: a) imię i nazwisko, b) adres miejsca zamieszkania lub miejsce pełnienia służby wojskowej, jeżeli dotyczy; w przypadku osoby bezdomnej, miejsce zamieszkania albo siedzibę świadczeniodawcy, który udzielił świadczenia, c) wiek - w przypadku pacjenta do lat 18, d) kod uprawnień dodatkowych pacjenta, określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia, a jeżeli pacjentowi nie przysługują te uprawnienia - znak "X", e) kod uprawnień dla pacjentów chorujących na choroby określone w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy, w postaci znaku "P", a jeżeli pacjentowi nie przysługują te uprawnienia - znak "X", f) w przypadku korzystania ze świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji - numer poświadczenia o prawie do świadczeń zdrowotnych, a w razie braku poświadczenia - numer identyfikacyjny znajdujący się na dokumencie uprawniającym do korzystania ze świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji, g) numer PESEL osób, o których mowa w art. 45 i 46 ustawy;
3)	identyfikator płatnika: a) oddziału wojewódzkiego Funduszu właściwego dla miejsca zamieszkania pacjenta, określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia, lub b) znak "X" w przypadku pacjentów nieubezpieczonych w Funduszu i nieposiadających dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń zdrowotnych, lub c) symbol państwa, w którym znajduje się instytucja właściwa dla osoby korzystającej ze świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji.
4)	dane dotyczące przepisanych leków lub wyrobów medycznych określone w § 6;
5)	datę wystawienia recepty;
6)	dane dotyczące osoby wystawiającej receptę, w tym co najmniej: a) imię i nazwisko, b) numer prawa wykonywania zawodu lekarza określony w odrębnych przepisach.

2. Dane, o których mowa w ust. 1, mogą być dodatkowo przedstawione na recepcie techniką służącą do ich automatycznego odczytu, a w szczególności w postaci jedno- lub dwuwymiarowych kodów kreskowych.
3. Jeżeli osoba wystawiająca receptę wystawia ją dla siebie albo dla małżonka, zstępnych lub wstępnych w linii prostej, w części recepty przeznaczonej na wpisanie danych pacjenta wpisuje dodatkowo adnotację: "pro auctore" lub "pro familia". Na recepcie wystawianej z adnotacją "pro auctore" dane dotyczące pacjenta, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą nie zawierać elementów, które są umieszczone na pieczątce lekarskiej.
4. Na recepcie, o której mowa w ust. 1, umieszcza się dodatkowo:

1)	numer potwierdzający identyfikację pacjenta określony w odrębnych przepisach, w przypadku, o którym mowa w § 11;
2)	numer recepty nadawany przez Fundusz w przypadku, o którym mowa w § 9 ust. 2, którego sposób budowy określa załącznik nr 3 do rozporządzenia;
3)	numer potwierdzający identyfikację pacjenta nadawany przez Fundusz w przypadku, o którym mowa w § 9 ust. 5, którego sposób budowy określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

5. Dane, o których mowa w ust. 4, przedstawia się dodatkowo techniką służącą do ich automatycznego odczytu, a w szczególności w postaci jedno- lub dwuwymiarowych kodów kreskowych.
6. Sposób przedstawiania danych w postaci kodu kreskowego, o którym mowa w ust. 2 i 5, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
7. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 6 nanoszone są za pomocą nadruku lub pieczątki.
8. Wykaz symboli państw instytucji właściwych na podstawie przepisów o koordynacji stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia.

§ 4.

1. Jeżeli receptę wystawia lekarz zatrudniony w zakładzie opieki zdrowotnej, lekarz wykonujący zawód w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej lub grupowej praktyki lekarskiej, dane dotyczące upoważnionego podmiotu obejmują:

1)	nazwę zakładu opieki zdrowotnej, indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej lub grupowej praktyki lekarskiej;
2)	adres i numer telefonu upoważnionego podmiotu;
3)	identyfikator upoważnionego podmiotu lub jego komórki organizacyjnej, jeżeli są one wyodrębnione w jego strukturze, zawierający jeden lub dwa człony rozdzielone znakiem "-": a) człon pierwszy stanowi 9 pierwszych znaków części I resortowego kodu identyfikacyjnego, o którym mowa w art. 13 ust. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z późn. zm.³⁾; jeżeli kod nie został nadany lub obowiązek nadania kodu nie dotyczy tego podmiotu, wykorzystuje się 9 pierwszych cyfr jego numeru identyfikacyjnego REGON, b) człon drugi stanowi część VII resortowego kodu identyfikacyjnego; jeżeli kod nie został nadany lub obowiązek nadania kodu nie dotyczy tego podmiotu, zamiast tej części kodu mogą być podane inne, uzgodnione z Funduszem, trzy cyfry.

2. Jeżeli recepta jest wystawiana w warunkach innych niż określone w ust. 1, dane dotyczące upoważnionego podmiotu obejmują:

1)	imię i nazwisko osoby, która zawarła z Funduszem umowę upoważniającą do wystawiania recept na refundowane leki i wyroby medyczne;
2)	adres i numer telefonu tej osoby;
3)	dziewięciocyfrowy numer identyfikacyjny określony w tej umowie, na który składają się: a) dwie pierwsze cyfry o wartości "98", b) dwie następne cyfry będące identyfikatorem oddziału wojewódzkiego Funduszu, który zawarł umowę upoważniającą do wystawiania recept na refundowane leki i wyroby medyczne, c) pięć pozostałych cyfr będących numerem ustalonym przez Fundusz.

§ 5.

1. Jeżeli na recepcie przepisano tylko leki i wyroby medyczne niepodlegające refundacji, osoba wystawiająca receptę może ograniczyć dane niezbędne do wystawienia recepty do danych określonych w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. a-c oraz pkt 4-6, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Jeżeli osoba wystawiająca receptę posiadająca uprawnienia do wystawiania recept na refundowane leki i wyroby medyczne korzysta z druku recepty, o którym mowa w § 9 ust. 2, lub kuponu dołączanego do dokumentu potwierdzającego uprawnienia do świadczeń opieki zdrowotnej, o którym mowa w § 11 ust. 1, do przepisania leku lub wyrobu medycznego niepodlegającego refundacji - dodatkowo wpisuje na recepcie dane określone w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. d i e i pkt 3 lub w ich miejsce znak "X".
3. Jeżeli osoba wystawiająca receptę nieposiadająca uprawnień do wystawiania recept na refundowane leki i wyroby medyczne korzysta z druku recepty, o którym mowa w § 9 ust. 2, lub kuponu dołączanego do dokumentu potwierdzającego uprawnienia do świadczeń opieki zdrowotnej, o którym mowa w § 11 ust. 1, w miejsce danych określonych w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. d i e i pkt 3 wpisuje znak "X" niezależnie od uprawnień pacjenta.

§ 6.

1. Dane dotyczące przepisanych leków lub wyrobów medycznych obejmują:

1)	międzynarodową lub własną nazwę leku albo nazwę handlową wyrobu medycznego;
2)	postać, w jakiej lek ma być wydany, jeżeli lek jest zarejestrowany w więcej niż jednej postaci;
3)	dawkę, jeżeli lek jest zarejestrowany w więcej niż jednej dawce;
4)	ilość leku lub wyrobu medycznego, a w przypadku leku recepturowego - nazwę i ilość surowców farmaceutycznych, które mają być użyte do jego sporządzenia, określone w sposób, o którym mowa w § 7;
5)	sposób dawkowania, w przypadku przepisania: a) ilości leku określonej w § 8 ust. 1 pkt 2, b) leku gotowego, zaliczanego do leków bardzo silnie działających zgodnie z Urzędowym Wykazem Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zawierających w swoim składzie środek odurzający lub substancję psychotropową, c) leku recepturowego zawierającego w swoim składzie substancję bardzo silnie działającą, środek odurzający lub substancję psychotropową.

2. Jeżeli przepisana dawka jednorazowa lub dzienna leku zawierającego w swoim składzie substancję bardzo silnie działającą, silnie działającą, środek odurzający lub substancję psychotropową przekracza dawkę maksymalną, osoba wystawiająca receptę jest obowiązana obok przepisanej dawki postawić wykrzyknik, zapisać ją słownie oraz umieścić swój podpis.
3. Poza danymi dotyczącymi przepisanych leków lub wyrobów medycznych można dodatkowo zamieścić:

1)	polecenie pilnej realizacji przez zamieszczenie adnotacji "Cito" lub innej równoznacznej;
2)	zastrzeżenie o konieczności wydania pacjentowi wyłącznie określonego leku przez zamieszczenie adnotacji "nie zamieniać".

§ 7.

1. Ilość leku lub wyrobu medycznego, z zastrzeżeniem ust. 3, określa się cyframi arabskimi przez podanie liczby:

1)	opakowań oznaczanych adnotacją "op." lub "lag." oraz wielkości opakowania lub
2)	jednostek dawkowania oznaczanych odpowiednią adnotacją, w szczególności "tabl.", "kaps.", "amp.".

2. Jeżeli wielkość opakowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie została określona, przyjmuje się, że jest to najmniejsze opakowanie tego leku lub wyrobu medycznego określone:

1)	w wykazach refundowanych leków i wyrobów medycznych - w przypadku recept na refundowane leki i wyroby medyczne wymienione w tych wykazach;
2)	w wykazach, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 5 lit. b - w przypadku recept na leki i wyroby medyczne niepodlegające refundacji albo recept na refundowane leki i wyroby medyczne niewymienione w wykazach, o których mowa w pkt 1.

3. Ilość surowca farmaceutycznego przeznaczonego do sporządzenia leku recepturowego określa się cyframi arabskimi, wagowo, w systemie metrycznym lub wykorzystując jednostki międzynarodowe, z tym że:

1)	ilość surowca płynnego można podawać w kroplach;
2)	ilość surowca będącego środkiem obojętnym, przeznaczonym do nadania odpowiedniej postaci leku, można oznaczać wyrazami "ilość odpowiednia", "quantum satis" lub "q.s.".

§ 8.

1. Osoba wystawiająca receptę może przepisać, dla jednego pacjenta, jednorazowo maksymalnie:

bez potrzeby podawania na recepcie sposobu dawkowania, z zastrzeżeniem § 6 ust. 1 pkt 5 lit. b i c:
a) dwa najmniejsze opakowania leku lub wyrobu medycznego określone:
– w wykazach refundowanych leków i wyrobów medycznych - w przypadku recept na refundowane leki i wyroby medyczne wymienione w tych wykazach,
– w wykazie, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 5 lit. b - w przypadku recept na leki niepodlegające refundacji albo recept na leki refundowane niewymienione w wykazie leków refundowanych,
b) 100 sztuk strzykawek do insuliny wraz z igłami,
c) 100 sztuk pasków diagnostycznych,
d) ilość doustnego środka antykoncepcyjnego niezbędną na sześciomiesięczne stosowanie;

podając na recepcie sposób dawkowania - ilość leku lub wyrobu medycznego większą niż określona w pkt 1, niezbędną pacjentowi na maksymalnie trzymiesięczne stosowanie.

2. Na jednej recepcie można przepisać podwójną ilość leku recepturowego, jeżeli zostanie zachowana jego trwałość w okresie stosowania.

§ 9.

1. Wzór recepty, o której mowa w § 1 pkt 2, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 10 i 11.
2. Fundusz:

1)	wydaje upoważnionym podmiotom druki recept, na których nadrukowano dane, o których mowa w § 3 ust. 4 pkt 2, odpłatnie, przy czym opłata może obejmować tylko koszt wytworzenia druków recept zgodnych ze wzorem, o którym mowa w ust. 1, a w szczególności nie obejmuje kosztów naniesienia numerów, dodatkowych zabezpieczeń papieru i dystrybucji recept;
2)	na wniosek upoważnionego podmiotu przydziela mu zakresy liczb mających służyć jako numery recept.

3. Druki recept lub zakresy liczb przydzielone zgodnie z ust. 2 mogą być wykorzystywane tylko przez upoważnione podmioty lub osoby wystawiające recepty, którym te druki lub zakresy liczb przydzielono.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, upoważnione podmioty zaopatrują się w druki recept we własnym zakresie, przy czym możliwy jest ich wydruk w trakcie wystawiania recept.
5. Fundusz może wydawać ubezpieczonym paczki (zestawy, bloczki) druków recept określonych w ust. 1, na których nadrukowano dane, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. a i b, d i pkt 3 oraz ust. 4 pkt 3.

§ 10.

Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 213 pod pozycją 2164 w dniu 30 września 2004 r.

Niniejszy tekst rozporządzenia ma charakter informacyjny i nie może stanowić źródła prawa.