Artykuł archiwalny nr: 2866 z dnia 15 czerwca 2005Drukuj
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA
z dnia 25 maja 2005 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie leczenia uzdrowiskowego
Na podstawie art. 33 ust 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U Nr 210, poz. 2135) zarządza się, co następuje:
§ 1.
W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie leczenia uzdrowiskowego (Dz.U. Nr 274, poz. 2724) w § 13 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 1, może być wydłużony na wniosek lekarza zakładu lecznictwa uzdrowiskowego, za zgodą oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia, który potwierdził skierowanie. Zgoda udzielana jest w ciągu dwóch dni roboczych liczonych od dnia wpłynięcia wniosku do odpowiedniego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia.”.
§ 2.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
MINISTER ZDROWIA
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA
z dnia 15 grudnia 2004 r.
w sprawie leczenia uzdrowiskowego
Na podstawie art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135) zarządza się, co następuje:
§ 1.
Rozporządzenie określa sposób wystawiania skierowania na leczenie uzdrowiskowe przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, tryb potwierdzania skierowania, wysokość częściowej odpłatności świadczeniobiorcy za koszty zakwaterowania i wyżywienia w sanatorium uzdrowiskowym i poziomy warunków zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym oraz okresy pobytu.§ 2.
1. Lekarz ubezpieczenia zdrowotnego wystawia skierowanie na leczenie uzdrowiskowe, biorąc pod uwagę:
1) aktualny stan zdrowia świadczeniobiorcy;
2) brak przeciwwskazań do leczenia uzdrowiskowego;
3) wpływ leczenia uzdrowiskowego, w szczególności warunków naturalnych (surowców leczniczych, klimatu, morza, mikroklimatu), na stan zdrowia świadczeniobiorcy;
4) dotychczasowy przebieg i wyniki leczenia uzdrowiskowego, o ile świadczeniobiorca z takiego leczenia korzystał.
2. Wzór skierowania na leczenie uzdrowiskowe, zwanego dalej "skierowaniem", określa załącznik do rozporządzenia.
3. W skierowaniu lekarz ubezpieczenia zdrowotnego może określić, po uwzględnieniu wskazań i przeciwwskazań do leczenia w danym uzdrowisku, miejsce i rodzaj leczenia uzdrowiskowego. Określenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego nie są wiążące dla oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.
5. Skierowanie przesyła się do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w zamkniętej kopercie opatrzonej napisem "SKIEROWANIE NA LECZENIE UZDROWISKOWE" umieszczonym w lewym dolnym rogu koperty pod adresem odbiorcy. Skierowanie może być przesłane przez bezpośrednio zainteresowanego świadczeniobiorcę.
§ 3.
1. Po otrzymaniu skierowania przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia komórka organizacyjna właściwa w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego dokonuje jego rejestracji, nadając skierowaniu kolejny numer.
2. Po rejestracji skierowania lekarz specjalista w dziedzinie balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej, zwany dalej "lekarzem specjalistą", zatrudniony w komórce organizacyjnej, o której mowa w ust. 1, dokonuje aprobaty skierowania pod względem celowości leczenia uzdrowiskowego.
3. Lekarz specjalista może zażądać od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, który wystawił skierowanie, dostarczenia w wyznaczonym terminie dokumentacji medycznej niezbędnej do ustalenia rodzaju i zakresu leczenia uzdrowiskowego, uzupełnienia lub aktualizacji tej dokumentacji oraz przeprowadzenia dodatkowych badań.
4. Lekarz specjalista po dokonaniu aprobaty skierowania w przypadkach, o których mowa w ust. 3, zwraca dokumentację medyczną lekarzowi ubezpieczenia zdrowotnego, który wystawił skierowanie. Dokumentację zwraca się w zamkniętej kopercie opatrzonej napisem "SKIEROWANIE NA LECZENIE UZDROWISKOWE - UZUPEŁNIENIE".
§ 4.
1. Oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia potwierdza skierowanie, jeżeli:
1) lekarz specjalista aprobował celowość skierowania;
2) są miejsca w odpowiednich zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, przewidziane w umowach z tymi zakładami.
2. Potwierdzając skierowanie, oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia określa:
1) rodzaj leczenia uzdrowiskowego i jego tryb;
2) odpowiedni zakład lecznictwa uzdrowiskowego;
3) datę rozpoczęcia leczenia i czas jego trwania.
3. Oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia doręcza świadczeniobiorcy potwierdzone skierowanie nie później niż w terminie 14 dni przed datą rozpoczęcia leczenia.
4. Doręczając skierowanie na leczenie w sanatorium, oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia informuje o zasadach odpłatności za pobyt w sanatorium.
§ 5.
1. Skierowanie, którego oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia nie potwierdził z powodu niewskazania przez lekarza specjalistę celowości skierowania, jest zwracane lekarzowi ubezpieczenia zdrowotnego, który je wystawił, wraz z podaniem przyczyny odmowy potwierdzenia skierowania.
2. O niepotwierdzeniu skierowania oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia zawiadamia świadczeniobiorcę nie później niż 30 dni od otrzymania wniosku.
3. Na niepotwierdzenie skierowania przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia nie przysługuje odwołanie.
§ 6.
1. Skierowanie, którego oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia nie potwierdził z powodu braku miejsc w odpowiednich zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, składane jest do dokumentacji prowadzonej przez ten oddział.
2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, podlega potwierdzeniu na warunkach określonych w § 8 ust. 4.
3. O przyczynie niepotwierdzenia, o której mowa w ust. 1, oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia zawiadamia świadczeniobiorcę.
§ 7.
1. Skierowanie powinno być rozpatrzone przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia w terminie 30 dni od daty jego wpływu do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia. Termin ten może być przedłużony w przypadkach, o których mowa w § 3 ust. 3, nie więcej jednak niż o 14 dni.
2. Skierowanie wraz z wynikami badań dodatkowych, o których mowa w § 3 ust. 3, jest ważne 12 miesięcy, licząc od dnia jego wystawienia.
§ 8.
1. Oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia prowadzi listę świadczeniobiorców, którzy nie uzyskali potwierdzenia skierowania z przyczyny, o której mowa w § 6 ust. 1.
2. Lista świadczeniobiorców zawiera:
1) imię i nazwisko świadczeniobiorcy;
2) numer PESEL;
3) numer skierowania nadany podczas rejestracji przez komórkę organizacyjną, o której mowa w § 3 ust. 1;
4) profil leczenia.
3. Świadczeniobiorca powinien być poinformowany pisemnie o swojej kolejności na liście świadczeniobiorców.
4. Oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia potwierdza skierowanie wystawione świadczeniobiorcy, który znajduje się na liście, o której mowa w ust. 1, w pierwszej kolejności, jeżeli są miejsca w odpowiednich zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, przewidziane w umowach z tymi zakładami.
5. Jeżeli skierowanie straci ważność z powodów, o których mowa w § 7 ust. 2, na wniosek oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia lekarz kierujący jest zobowiązany zweryfikować zasadność skierowania oraz ponownie przekazać je do odpowiedniego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia w zamkniętej kopercie opatrzonej napisem "SKIEROWANIE NA LECZENIE UZDROWISKOWE - WERYFIKACJA" umieszczonym w lewym dolnym rogu koperty pod adresem odbiorcy. Skierowanie może być przesłane przez bezpośrednio zainteresowanego świadczeniobiorcę.
6. Przekazane zweryfikowane skierowanie jest aprobowane przez lekarza specjalistę w trybie i na zasadach, o których mowa w § 3 i § 5.
§ 9.
1. Odpłatność za pobyt w sanatorium uzdrowiskowym różnicuje się ze względu na sezon rozliczeniowy, w którym świadczeniobiorca odbywa leczenie.
2. Ustala się dwa sezony rozliczeniowe:
1) sezon I - od dnia 1 października do dnia 30 kwietnia;
2) sezon II - od dnia 1 maja do dnia 30 września.
§ 10.
1. Ustala się standard pobytu świadczeniobiorcy w sanatorium uzdrowiskowym ze względu na warunki zakwaterowania:
1) poziom I:
a) pokój 1-osobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym,
b) pokój 1-osobowy w studio;
2) poziom II - pokój 1-osobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego;
3) poziom III:
a) pokój 2-osobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym,
b) pokój 2-osobowy w studio;
4) poziom IV - pokój 2-osobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego;
5) poziom V:
a) pokój wieloosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym,
b) pokój wieloosobowy w studio;
6) poziom VI - pokój wieloosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego.
2. Przez pokój w studio należy rozumieć jeden z dwóch lub więcej pokoi posiadających wspólną łazienkę i przedpokój.
3. Świadczeniobiorca dokonuje wyboru standardu pokoju, biorąc pod uwagę możliwości świadczeniodawcy.
§ 11.
Częściowa odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym za jeden dzień pobytu świadczeniobiorcy, z uwzględnieniem standardu, o którym mowa w § 10, wynosi:
|
|
(w złotych) |
(w złotych) | |
1. | I | a | 22,00 | 27,00 |
b | 18,00 | 24,50 | ||
2. | II | 17,00 | 22,00 | |
3. | III | a | 13,50 | 18,50 |
b | 11,50 | 16,50 | ||
4. | IV | 10,00 | 13,70 | |
5. | V | a | 8,50 | 10,00 |
b | 7,50 | 9,00 | ||
6. | VI | 6,50 | 8,50 |
§ 12.
1. Częściowa odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania ponoszona przez świadczeniobiorcę za pobyt w sanatorium uzdrowiskowym stanowi iloczyn liczby dni pobytu określonych w skierowaniu i odpłatności, o której mowa w § 11.
2. Opłata pobierana jest przed rozpoczęciem pobytu, najpóźniej pierwszego dnia pobytu.
3. Jeżeli pobyt świadczeniobiorcy w sanatorium uzdrowiskowym przypada w dwóch sezonach rozliczeniowych, wysokość częściowej odpłatności, o której mowa w ust. 1, oblicza się, uwzględniając odpowiednio liczbę dni przypadającą w danym sezonie rozliczeniowym.
4. Wysokość częściowej odpłatności, o której mowa w ust. 1, pomniejsza się w przypadku skrócenia pobytu w sanatorium uzdrowiskowym:
1) z przyczyn leżących po stronie sanatorium, do którego świadczeniobiorca został skierowany na leczenie uzdrowiskowe,
2) z powodu choroby świadczeniobiorcy, która uniemożliwia kontynuowanie pobytu w sanatorium,
3) z przyczyn niezależnych od świadczeniobiorcy, w tym udokumentowanej choroby lub śmierci członka najbliższej rodziny i osoby pozostającej pod opieką świadczeniobiorcy
- o kwotę stanowiącą iloczyn liczby dni odpowiadających pełnym dobom, o które pobyt został skrócony, i odpłatności, o której mowa w § 11.
5. W przypadku skrócenia pobytu w sanatorium uzdrowiskowym z przyczyn innych niż wymienione w ust. 4 świadczeniobiorca ponosi pełną odpłatność.
§ 13.
1. Okres pobytu na leczeniu uzdrowiskowym dla dorosłych wynosi:
1) dla leczenia w szpitalu uzdrowiskowym - 21 dni;
2) dla leczenia w sanatorium uzdrowiskowym - 21 dni;
3) dla leczenia ambulatoryjnego od 6 do 18 dni zabiegowych.
2. Okres pobytu na leczeniu uzdrowiskowym dla dzieci wynosi:
1) dla leczenia w szpitalu uzdrowiskowym - 27 dni;
2) dla leczenia w sanatorium uzdrowiskowym - 21 dni;
3) dla leczenia ambulatoryjnego od 6 do 18 dni zabiegowych.
3. Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 2, może być wydłużony na wniosek lekarza zakładu lecznictwa uzdrowiskowego, za zgodą oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia, który potwierdził skierowanie. Zgoda udzielana jest w ciągu dwóch dni roboczych liczonych od dnia wpłynięcia wniosku do odpowiedniego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia.
§ 14.
Świadczeniobiorcy, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia przebywają na leczeniu uzdrowiskowym, ponoszą częściową odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym za jeden dzień pobytu według odpłatności ustalonej na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów.
§ 15.
Skierowania potwierdzone na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują swoją ważność i nie wymagają dodatkowego potwierdzenia przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia.
§ 16.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.
Minister Zdrowia
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 25 maja 2005 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie leczenia uzdrowiskowego ukazało się w Dzienniku Ustaw nr 101 z 9 czerwca 2005 r. pod pozycją 850.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie leczenia uzdrowiskowego ukazało się w Dzienniku Ustaw nr 274 z 27 grudnia 2004 r. pod pozycją 2724.
Powyższe teksty rozporządzeń mają charakter informacyjny i nie mogą stanowić źródła prawa.
Zaloguj się do:
Ważne linki
Kontakt
WOW NFZ
61-823 Poznań
ul. Piekary 14/15
Adres do korespondencji:
60-309 Poznań
ul. Grunwaldzka 158
Epuap skrzynka:
/idx5f1v45b/SkrytkaESP
tel. centrali:
61 850 60 00
infolinia:
800 190 590
e-mail:
centrala[at]nfz-poznan.pl
[at] = @